Born in the 60’s and raised in the suburbs of Athens, Greece. Most of my early childhood and teen years were spent outdoors, as for most of the kids of my generation, with a keen interest on the life of plants and animals in our yard. This interest led to Biology and countless hours spent in the lab studying plant development, in the UK and later in the US in the 90’s, as a biochemical scientist. Later on I specialized in the burgeoning field of Bioinformatics working with biomedical data. Exciting stuff indeed.
However, this is about photography.
I’ve been interested in photography since my early 20’s and have spent many evenings developing black and white images in the darkroom. Photography took a backseat in the 90’s while I was pursuing my academic career. However, my frequent visits at the California National Parks while working in the US, firmly re-ignited my passion in photography, especially in the outdoors.
For the last 15 years, I have been making images of the ephemeral and the enduring in nature. From woodlands and trees (my favorite subject matter) to rock formations, I always approach nature with a sense of awe and humility. I do believe that the connection with the natural world is essential for our sense of balance and inner peace. My need to express this connection is driving my love for landscape photography.
When creating landscape images my aim is to present the viewer with an intimate view of the landscape, a sense that he/she has the “privilege” of being alone with the view confronting him/her.
I live in Greece, therefore, I make images of, and in, Greece. The Greek landscape is characterized by an extreme diversity ranging from dense forests in the north to some extremely rugged terrains in the south. Yet this land is currently under immense threat from the rise of tourism coupled with uncontrolled construction for the purposes of leisure on areas previously uninhabited and wild. The more recent wildfires, left uncontrolled unless they threaten inhabited areas, are a more recent threat to wilderness areas.

I hope my images will help towards  conservation efforts taking place in this country.
Το παρακάτω κείμενο εμφανίστηκε στο ημερολόγιο του 2013 “Όμορφη από τη Φύση της” από τις εκδόσεις Σιούρτη.
Ο Χρήστος Ανδρονής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε Βιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος από το Imperial College του πανεπιστημίου του Λονδίνου με αντικείμενο τους μοριακούς μηχανισμούς της Φωτοσύνθεσης. Εργάστηκε σαν μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες. Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στο χώρο της Βιοπληροφορικής και Βιοτεχνολογίας.
Η αγάπη του για τη φύση προηγήθηκε αυτής της φωτογραφίας. Ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τη φωτογραφία τη δεκαετία του ‘80. Στη συνέχεια όμως, αρχικά οι σπουδές και αργότερα οι ερευνητικές και επαγγελματικές του ασχολίες τον κράτησαν μακριά από την φωτογραφία. Ζώντας στην Καλιφόρνια την δεκαετία του ‘90 είχε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τα έργα και κυρίως με τα φυσικά τοπία που ενέπνευσαν τους μεγάλους φωτογράφους τοπίου του προηγούμενου αιώνα. Το 2001 επιστρέφει στην Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με τη φωτογραφία του ελληνικού τοπίου.
Βλέποντας τον κόσμο ολιστικά και τον άνθρωπο σαν μέρος αυτής της ολότητας, ο Χρήστος Ανδρονής προσεγγίζει το φυσικό μας περιβάλλον με μίαν αίσθηση δέους και ταπεινότητας. Ερχόμενος σε επαφή με τα θέματά του, συχνά απομονώνει μεμονωμένα στοιχεία, επιζητώντας στις λήψεις του μιαν αίσθηση γαλήνης, εσωτερικής ισορροπίας και ελευθερίας. Οι φωτογραφίες του Χρήστου Ανδρονή σπανίως περιλαμβάνουν ανθρώπινες φιγούρες. Ο άνθρωπος όμως, παίρνει πάντα τη θέση του παρατηρητή που έχει το «προνόμιο» να είναι ο μοναδικός –και κάποιες φορές ο μοναχικός- θεατής στην εικόνα που ανοίγεται μπροστά του.

Φωτογραφίζοντας…
Η θεματολογία των φωτογραφιών μου αντλείται κυρίως μέσα από το φυσικό περιβάλλον του Ελλαδικού χώρου. Το Ελληνικό τοπίο χαρακτηρίζεται από μία έντονη ποικιλομορφία που όμοιά της δεν υπάρχει παρά σε ελάχιστα μέρη στον κόσμο. Για παράδειγμα, σε περιοχές όπως η Πελοπόννησος και η Κρήτη, δίπλα στις δασωμένες πλαγιές ορεινών όγκων μπορεί κανείς να συναντήσει άνυδρα αλλά εξίσου υποβλητικά τοπία, όπως, π.χ. αυτά της Ανατολικής Μάνης. Από την άλλη πλευρά, τα σημάδια της παρουσίας του ανθρώπου, αλλά και της ιστορίας του, είναι εμφανή παντού, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατο να αγνοήσει ένας φωτογράφος που πρωτίστως ενδιαφέρεται να επικεντρωθεί στο φυσικό τοπίο. Για όλους αυτούς τους λόγους, η προσπάθειά μου όταν φωτογραφίζω, είναι να αφομοιώσω και να αποδώσω όλα αυτά τα αναπόσπαστα στοιχεία, που κάνουν τον Ελληνικό χώρο μοναδικό.
Τις τελευταίες δεκαετίες το φυσικό περιβάλλον στην Ελλάδα βρίσκεται απροστάτευτο και υπό καθεστώς καταπάτησης, εξαιτίας των αυξανόμενων δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται γύρω από τον τουρισμό
 και την ανεξέλεγκτη δόμηση, σε συνδυασμό με καταστροφικές φωτιές, σε τοποθεσίες ιδιαίτερης οικολογικής και αισθητικής αξίας. Νιώθοντας και βιώνοντας προσωπικά, την τεράστια σημασία που έχει για τον άνθρωπο η επαφή του με το φυσικό περιβάλλον, προσπαθώ μέσα από τις εικόνες μου, να υποκινήσω τον θεατή, προσβλέποντας στην αφύπνιση και στην ενεργοποίηση της ευαισθησίας του, γύρω από την ανάγκη διατήρησης κάποιων τόπων μακριά από τη λαίλαπα της ανεξέλεγκτης δόμησης και της κακώς εννοούμενης ανάπτυξης.
Back to Top